Teşekkür Mektubu

Üç gündür farklı başlıklarla, farklı gazetelerde yaşadığım hikayeyi okuyorum. Mesaj kutum tebrik ve destek mesajlarıyla  dolmuş durumda.

Fuerte Luz’u kurup  “mum yapıyorum” dediğimde duyduklarımı hatırlıyorum. “Hobi olarak mı?”, “Mumdan para kazanılmaz”, “İki gün dayanır”, “Bırakın olmayacağını görsün, yakında vazgeçer”…

4 ayı geride bırakıyorum ve hâlâ ilk günkü gibi heyecanlıyım, hâlâ ilk günkü gibi çok büyük bir bağ ile yapıyorum. Hikaye sadece bir yazıdan ibaret değil aslında. Hikaye; sizin yazıp insanlara verdiğiniz şey… Başkalarının okuduğu o hikaye, sizin yaşadığınız onlarca an demek. Fuerte Luz; benim düştüğüm yerden kalkışım, cesaretim, en çaresiz anımda umuda çevirdiğim bir iş.

Başkasının hikayesinden kendi hikayeme geçişimin bu kadar sancılı olacağını bilseydim yine de yapar mıydım, bilmiyorum. Ama olaylara ne taraftan baktığınız önemli. “Zor bir dönemden geçiyor” değil, aksine hayatımın en keyifli döneminden geçiyorum. Başarının, iyileşmenin inanılmaz bir gücü var. Her adımda ayağını yere vurup yukarı çıkmak ne biliyor musunuz? Muhteşem.

 

 

Zamanında çok sevdiğim bir ablam bir konuşma esnasında şöyle demişti; ” …bak Eylül öyle mi? O eşek gibi çalışmak zorunda.” Dediği gibi oldu ben hep çok çalıştım, hep daha iyisi için koştum. Zamanında ağrıma giden bu sözün şimdi meyvesini yiyorum. Gurur duyuyorum yaptığım işle, olduğum yerle.

Bir yerlerde bir şekilde eli omzumda olan herkese teşekkür ederim!